Nowelizacja ustawy OZE okiem radcy prawnego

Radca prawny Agnieszka Grzywacz z Energia i Biznes Kancelarii Prawnych przygotowała dla Państwa podsumowanie zmian jakie wprowadza nowelizacja ustawy o odnawialnych źródłach energii.

W dniu 29 grudnia 2015 roku Sejm, po rozpatrzeniu poprawek Senatu, uchwalił Ustawę o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz ustawy – Prawo energetyczne. Ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw w dniu 31 grudnia 2015 roku i z tym dniem weszła w życie.

Nowelizacja ustawy OZE

Jak wskazano w uzasadnieniu poselskiego projektu tej nowelizacji zmierza ona do odroczenia momentu wejścia w życie kluczowych dla systemu wsparcia przepisów Rozdziału 4 ustawy o OZE, w celu zapewnienia odpowiedniego czasu legislatorowi na dokonanie potrzebnych zmian w ustawie o OZE (wyeliminowania technicznych nieścisłości i wątpliwości interpretacyjnych nowych przepisów poprzez ich zmianę lub doprecyzowanie) oraz przeprowadzenia dodatkowej oceny skutków regulacji. Takie przesunięcie czasowe ma także pozwolić na „spokojne” dokończenie będących w toku procesów inwestycyjnych przez inwestorów, którzy decyzję o budowie inwestycji podjęli ze świadomością korzyści płynących z dotychczasowego systemu wsparcia w postaci świadectw pochodzenia.

W ustawie o OZE nowelizacja wprowadza przede wszystkim zmiany dotyczące wejścia w życie niektórych przepisów regulujących nowy system wsparcia. Z pierwotnie przewidywaną przełomową datą 1 stycznia 2016 roku wejdą w życie jedynie przepisy dotyczące net meteringu zawarte w art. 41 ust. 14 i 19 oraz przepisy upoważniające do wydania aktów wykonawczych dotyczących sposobu obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej w odniesieniu do odbiorców przemysłowych, maksymalnych wolumenów aukcyjnych na rok 2016 oraz ceny referencyjnej, zawarte w art. 53 ust. 4, art. 72, art. 73 ust. 7 oraz  art. 77 ust. 1 ustawy o OZE.

Przepisy art. 9 e i 9 e[1] ustawy – Prawo energetyczne regulujące dotychczas w tej ustawie wydawanie świadectw pochodzenia energii elektrycznej z OZE zgodnie z nowelizacją utracą moc dopiero z dniem 1 lipca 2016 roku.

Co z pozostałymi przepisami?

Pozostałe, kluczowe dla systemu wsparcia przepisy, w tym przede wszystkim przepisy rozdziału 4 ustawy o OZE, wejdą w życie z dniem 1 lipca 2016 roku, za wyjątkiem art. 75, art. 76 oraz art. 78 ust. 8 – 11, które weszły już w życie z dniem 1 maja 2015 roku, a które dotyczą procedury prekwalifikacji wytwórców zamierzających wziąć udział w aukcji i wydawania zaświadczeń o dopuszczeniu do udziału w aukcji oraz ustalania regulaminu aukcji.

Poza tym licznie użyte w ustawie o OZE odwołania do ministra właściwego do spraw gospodarki zostają zastąpione odwołaniami do ministra właściwego do spraw energii, który stoi na czele Ministerstwa Energii powołanego do życia Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2015 roku w sprawie utworzenia Ministerstwa Energii (D. U. 2015 poz. 2075). Minister właściwy do spraw energii będzie m. in. upoważniony do wydawania rozporządzeń zmieniających stawki FIT po przekroczeniu ustawowych progów mocowych określonych w art. 41 ust. 12 i 17 ustawy o OZE, które to przepisy nie wskazywały dotychczas, jaki podmiot będzie właściwy do ich wydania.

Zielone certyfikaty

Dodatkowo nowelizacja reguluje obowiązki w zakresie umarzania zielonych certyfikatów za okres pierwszego półrocza 2016 roku oraz ulgi w tym okresie dla przedsiębiorstw energochłonnych (odbiorców przemysłowych). Odbiorca przemysłowy, który nie przekaże Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w terminie wymaganych nowelizacją informacji oraz oświadczenia, poda w tej informacji nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd dane lub skorzysta z ulgi, mimo, iż nie spełnia stawianych ustawą warunków, nie będzie mógł w latach 2017–2021 skorzystać z ulg w zakresie określania wysokości należnej opłaty OZE oraz ulg w zakresie uzyskiwania i umarzania zielonych certyfikatów lub uiszczania opłaty zastępczej.

„Zielony” obowiązek za pierwsze półrocze 2016 roku będzie musiał zostać zrealizowany do dnia 30 czerwca 2017 roku, przy czym poziom jego realizacji, w odniesieniu m.in. do wartości sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym niebędącym odbiorcami przemysłowymi i ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek, wynosi 15 % (za rok 2015, zgodnie z art. 188 ust. 17 ustawy o OZE jest to odpowiednio 14 %).

Obowiązek zakupu energii elektrycznej

Jednocześnie do 30 czerwca 2016 na dotychczasowych zasadach będzie odbywał się obowiązkowy zakup energii elektrycznej z OZE przez podmioty wykonujące obowiązki sprzedawców z urzędu (po średniej cenie sprzedaży energii elektrycznej w poprzednim roku kalendarzowym, od przedsiębiorstw energetycznych posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w OZE lub wpisanych do rejestru wytwórców w małej instalacji, w zakresie całej oferowanej podmiotom zobowiązanym ilości energii elektrycznej wytworzonej z OZE). Dopiero bowiem od 1 lipca 2016 roku, tj. wraz z wejściem w życie m.in. art. 42 ustawy o OZE, obowiązek ten po stronie już „sprzedawców zobowiązanych” aktywuje się dopiero w przypadku zaoferowania sprzedaży całej wytworzonej i wprowadzonej do sieci przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej energii elektrycznej z OZE w instalacji OZE w okresie co najmniej 90 następujących po sobie dni kalendarzowych – o ile oczywiście w przyszłości nie nastąpią zmiany również i w tym zakresie.

Więcej informacji dotyczących zmian wprowadzonych wraz z uchwaleniem nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii znajdziesz w dalszej części artykułu na stronie EnergiaiBiznes.pl

źródło: Agnieszka Grzywacz, Energia i Biznes Kancelarie Prawne

Energia i Biznes Kancelarie Prawne
Adres: ul. Gen. W. Andersa 7 lok. 2, 81-831 Sopot
Email: kancelaria@energiaibiznes.pl